KATALOG KSIĘGOZBIORU

Dodatkowe informacje

• Autor/redaktor: SŁAWOMIR MARZEC
• Rodzaj publikacji: Artykuł w czasopiśmie
• Tytuł czasopisma: Art Inquiry
• Numer tomu/zeszytu: 13
• Wydawnictwo: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
• Rok wydania: 2011
• ISSN: 1641-9278
• Nr katalogowy: 1450
• Słowa kluczowe/key words: Tekst Artworld versus Arthome jest krytyczną analizą artworld, który objął monopol na redystrybucję idei sztuki i jej hierarchizowania. Dziś podlega on narastającej unifikacji i schematyzacji – przez logikę rynku, mass mediów, ideologizacji (postmarksizm i feminizm). W ich efekcie redukuje to sztukę do jej publicznego i społecznego funkcjonowania – sztuka jako towar, wydarzenie lub polityczna re/edukacja. Promowana jest sztuka na miarę ulicy i na miarę tłumu. Artworld wytwarza swoją bezalternatywność głównie poprzez utrzymywanie reszty społeczeństwa w konsternacji (przez obscenę lub banał). Utożsamia też kompetencję artystyczną z licytowaniem otwartości. Sztuka okazuje się właściwie narzędziem gry o dominacje kolejnych aktualności; przekształca się tym samym w postsztukę – realizowaną właściwie na wewnętrzny użytek funkcjonariuszy i aktywistów artworld. Dla reszty społeczeństwa te produkty są właściwie bezwartościowe. Zdaniem autora najwyższa pora na pytanie: co wytwarzane przez artworld aktualności, te wszystkie tendencje, rankingi i gwiazdy, mają z nami wspólnego? I ze sztuką? Potrzebujemy sztuki nie tylko wolnej od „ignorancji mas”, ale i od uzurpacji „wszechwiedzących” specjalistów i zaciekłych aktywistów. Autor proponuje, aby artworld przeciwstawić ARTHOME – zakorzenione w jednostkowym doświadczeniu i egzystencjalnej grze o sens i wartości. Arthome cechuje także akcentowanie realności wewnętrznej człowieka, prymat doświadczenia i kontemplatywnej autorefleksji nad socjologiczno / psychologiczną interpretacją, zdolność podejmowania odpowiedzialności i samodzielnego wartościowania, krytyczna anty/fragmentaryczności i anty/aktualność. A ostatecznie: personalizacja przeciw globalizacji. Jakkolwiek proponowana tu jednostkowość jest raczej polemiczna, nieustannie re/konstruowana w dialogu z tym, co ogólne. Tekst ten, co podkreśla autor, nie jest próbą totalnej krytyki sztuki najnowszej, lecz właśnie wezwaniem do jej obrony i do sporu o jej rozumienie. Wezwaniem kierowanym do wszystkich dojrzałych ludzi, a nie tylko aktywistów artworld.
• Tytuł tomu: The Homelessness of Art
• Streszczenie:

  art; artworld; terror of currentness; art schematisation and art unification; arthome; particularity; subjectivity; dynamic multidimensional complexity

• Abstract:

  The paper provides a critical analysis of the artworld, which holds a monopoly The artworld holds a monopoly on the redistribution of art’s ideas and hierarchies. Today we are observing the unification and centralization of the artworld – by the logic of the market, mass media and ideology (e.g. feminism and post-Marxism). It reduces art just to its public and social functioning – art is seen as a commodity, a mass media event or a means of political re/education. This brings art to the level of the street and a crowd of passersby.
  The artworld generates its own (sham) “alternativeness” by putting the rest of the society into consternation (with the works’ obscenity or banality). It equates professional competence with the auctioning of openness. It seems that art is becoming an instrument in the domination game for currency. It transforms art into post-art, which is useful mainly to the artworld officers and activists.
  What do all of those topical events, tendencies, rankings and celebrities produced by the artworld have to do with us? To do with art?
  We need art to be free, not barely of “the ignorance of the masses”, but also of the usurpations of the “omniscient” experts and furious activists. The author proposes the concept of the ARTHOME opposed to the concept of the artworld. The arthome should be rooted in individual experience and the existential game for values and meanings. It could be characterized by the prevalence of the interior human reality, contemplative (self)reflection, subjectivity, critical anti/fragmentariness and anti/topicality, the search for the wider dimensions of individual existence, personalization instead of globalization. Its singularity is constantly re/constructed in the dialogue with the general.
  The paper should not be interpreted as total criticism of the newest art. The author appeals here just for a discussion of its meanings and functions. The call is addressed to all mature people, not only to the artworld activists and officers.

• Link do Księgarni ŁTN: Biblioteka
• Link do portali zakupowych: ePNP