Defacement – performativity and novel meanings
Dodatkowe informacje
- Autor/redaktor: ANNA SZYJKOWSKA-PIOTROWSKA
- Rodzaj publikacji: Artykuł w czasopiśmie
- Tytuł czasopisma: Art Inquiry
- Numer tomu/zeszytu: 14
- Wydawnictwo: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
- Rok wydania: 2012
- ISSN: 1641-9278
- Słowa kluczowe/key words: defacement, ritual, performance, desemantization, profanation, face, body,potwarz, rytuał, performans, desemantyzacja, profanacja, twarz, ciało
- Tytuł tomu: Performative Aspects of Art
-
Streszczenie:
PO-TWARZ CZYLI PERFORMATYWNOŚĆ A NOWE ZNACZENIA
Sztuka performansu postrzegana jest jako kontrowersyjna nowość pomimo jej związków z prastarymi rytuałami. Artykuł koncentruje się na artystycznym rozumieniu performansu pytając o jego potencjał zmieniający rzeczywistość. Sugeruję analizę wpływu sztuki performansu na kulturę, odnosząc się do Eriki Fischer-Lichte i używając terminów zaczerpniętych z teorii rytuałów przejścia – „liminalność”, „przejście“. Jedną z cech performansu jest zacieranie dychotomii nie tylko poprzez minimalizowanie różnic płciowych, ale również innych istniejących w kulturze dualizmów. Analiza zacierania dychotomii we współczesnej sztuce poczyniona została na przykładzie relacji twarz–ciało. Podział pomiędzy twarzą a ciałem, gdzie twarz oznacza to, co duchowe, kulturowe, ludzkie, a ciało to, co zwierzęce i naturalne zostaje poddane w wątpliwość w większości artystycznych performansów. Pragnę pokazać, że usuwane twarzy poprzez jej reintegrowanie w ciało w artystycznych interwencjach stanowi część procesu desemantyzacji, a także może stanowić sposób uzyskiwania nowych znaczeń osiągniętych na drodze desakralizacji i profanacji. Po-twarz traktować można jako filozoficzne narzędzie sztuki.
-
Abstract:
Despite its connection with ancient rituals, performance art tends to be seen as a controversial novelty. The paper focuses on the artistic understanding of performance, questioning its reality-changing quality. Referring to Erika Fischer-Lichte, I suggest an examination of the impact of performance art on culture, using the terms derived from the theory of rites of passage – liminality and passage. One of the characteristics of performance is the blurring of dichotomies by minimizing not only gender oppositions, but also other dualisms existing in culture. Thus, the analysis of blurred dichotomies in contemporary art is made on the example of the face-body relation. The division between face and body – where the former stands for the spiritual, cultural, and human, and the latter stands for the animalistic and natural – is contested in most actions of performance art. I aim to show that annihilating face in artistic practices by reintegrating it into the body is both part of the desemantization processes in performance art and may constitute a way of generating new meanings obtained by way of profanation and desacralization. Defacement may be perceived as a philosophical tool of art.
- Link do Księgarni ŁTN: Biblioteka
- Link do portali zakupowych: ePNP