Tom 14 - Prace Wydziału II ŁTN - Jaćwież: terytorium, ludność, stosunki gospodarcze i społeczne
Dodatkowe informacje
- Autor/redaktor: Aleksander Kamiński
- Rodzaj publikacji: Książka
- Numer tomu/zeszytu: 14
- Wydawnictwo: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
- Rok wydania: 1953
- Nr katalogowy: 123
- Liczba stron: 207, mapa
- Tytuł tomu: Jaćwież: terytorium, ludność, stosunki gospodarcze i społeczne
- Tytuł serii: Prace Wydziału II ŁTN – Wydział Nauk Historycznych i Społecznych
-
Streszczenie:
I. NAZWY POD KTÓRYMI ZNANY BYŁ LUD JAĆWINGÓW
1. Jatwiagi, Jatwiazie, Jaczwyagi, Jaczwyangowie, Jazwizite, itd.
2. Pollexiani, Polesitae – mieszkańcy kraju Sudovia
3. Sudowitowie, Sudi – mieszkańcy kraju Sudovia
4. Kraj Denowe-Deynowe
II. GRANICE JAĆWIEŹY W XIII WIEKU
1. Uwaga wstępna
2. Granica czarnorusko-jaćwieska
3. Podlasie ruskie
4. Granica mazowiecko-jaćwieska w rejonie kasztelanii święckiej
5. Granica mazowiecko-jaćwieska w rejonie kasztelanii wiskiej
6. Granica jaćwiesko-galindzka
7. Granica z Nadrowią i Skalowią
8. Granica litewsko-jaćwieska
9. Zasieki graniczne i „wejścia”
III. NAZWY GEOGRAFICZNE POCHODNE OD NAZW JAĆWIEŻY
1. Cel zestawienia i metoda pracy
2. Przesiedleńcy jaćwiescy na terenach państwa krzyżackiego
3. Emigracja jaćwieska na Litwie i litewskiej Rusi
4. Pochodne od nazwy Jaćwież
5. Pochodne od nazw Sudowite, Sudi i podobnych
6. Pochodne od nazwy Denowe-Dajnowo
7. Kilka wniosków ogólnych
IV. LOKALIZACJA WŁOŚCI I OSAD JAĆWIESKICH PODANYCH PRZEZ ŚREDNIOWIECZNE ŹRÓDŁA PISANE
1. Organizacja terytorialna Jaćwieźy
2. Uwagi wstępne o lokalizacji
3. Zlina – włość i gród. „Dom Stekinta”
4. Gród Raj. Osada Rajmocze
5. Cresmen – włość Krismeńców. Wieś Priwiszcza
6. Pokima oraz Kymenow
7. Meruniska
8. Kirsnowia
9. Włości: Deynowe, Wange, Weyze, Weysse, Pamemene
10. Włości: Sentane, Dernen, Welzowe, oraz wieś Gubininten. Wieś Dora
11. Pozostałe wsie jaćwieskie podane przez Latopis Wołyński
12. Grodziska
13. Szlaki drożne
V. STOSUNKI GOSPODARCZE I SPOŁECZNE
1. Krajobraz, gleba, klimat
2. O koczowniczości Jaćwingów
3. Rolnictwo
4. Hodowla bydła
5. Rolniczo-hodowlana obrzędowość religijna
6. Bartnictwo, rybołóstwo, myślistwo
7. Rzemiosło
8. Handel i łupiestwo
9. Wsie i grody
10. Liczba ludności jaćwieskiej
11. Zróżnicowanie klasowe
12. Niewolnicy
13. Masa ludowa
14. Szlachta
15. Wojsko. Piechota i jeźdźcy
16. Wojsko. Broń i taktyka walki
17. Naczelnicy-wodzowie i wiece
18. Jaćwież XIII wieku – lud w stadium przedfeudalnym
VI. POCHODZENIE I JĘZYK JAĆWINGÓW
1. W poszukiwaniu pochodzenia Jaćwingów
2. Przynależność etniczna Jaćwingów w świetle wypowiedzi kronikarzy średniowiecznych
3. Uwagi współczesnych o języku Sudowów sambijskich VVI wieku
4. Długosz, Miechowita i Kromer o języku i „narodowosci” Jaćwingów
5. Badania lingwistyczne
6. Podsumowanie wyników badań dotychczasowych i perspektywa badań dalszych
7. Wykaz przekazanych prze źródła średniowieczne nazw miejscowości i rzek jaćwieskich oraz imion Jaćwingów
VII. JAĆWINGOWIE JAKO ODRĘBNY LUD
1. Czy Jaćwingowie wieku XIII-go wchodzili do zespołu plemion pruskich lub litewskich?
2. Jaćwingowie na drodze do własnej scentralizowanej organizacji państwowej